(1936, Piriştine)

 “Dertsiz kul olmaz. Dert bitti mi hayat bitti derdi babam.”

Kosova’nın Priştine şehrinde doğan İslam Seçen’in çocukluğu II. Dünya Savaşı döneminde geçer. Tarımla uğraşan aile tarlaları ekememektedir. Yaşanan yokluk neticesinde Prizren’e taşınma kararı alınır. 1940’ta şartların düzeldiğine karar verdiklerinde geri dönerler ve o sene okula başlar. Ortaokulda güzel resim yaptığını farkeden bir hocası tarafından resim bölümüne yönlendirilir. İpek şehrinde resim ve heykel eğitimi alır. Aile 1956’da Türkiye’ye taşınır. II. Dünya Savaşı yıllarında sokakta, cesetler arasında oyun oynadığını hatırlamaktadır. Varlıklı bir aileye mensup olan babası Ali Bey özel okullarda okur ve Mareşal Tito zamanında devlet hazinesinin muhasebesini tutar.

İslam Seçen 6 yaşında jimnastiğe başlar ve Avrupa çapında jimnastik müsabakalarına katılır. Spor hayatı futbolla devam eder. Kosova milli takımında oynar. Akademide Fransız bir hocadan resim dersleri alır. Aktif ve başarılı bir öğrencidir. Komünist sistemin Müslümanlara yönelik baskıcı tavrı sebebiyle 1956’da Türkiye’ye hicret etme kararı alırlar. Hâlâ ikamet ettikleri Kocamustafapaşa’ya yerleşirler.  Ailesi İstanbul’a kolay alışır. Babası Balkan Savaşı döneminde de geldiği İstanbul’a yabancı değildir. Küçük kardeşi eğitimini Almanya’da tamamlar ve Mercedes fabrikasında çalışmaya başlar. Kardeşiyle birlikte Almanya’ya yerleşmeyi düşünse de anne ve babası İstanbul’da yaşadığı için vazgeçer.

İstanbul’da Güzel Sanatlar Akademisi’ne kaydolur. Vefatına kadar bir arada olacağı hattat, müzehhip, mücellid Emin Barın’la tanışır ve eğitimine Emin onun atölyesinde devam eder. Barın’ın teşvikiyle klasik Osmanlı ciltçiliği çalışmaya başlar. Akademide ayrıca Necmettin Okyay ve oğlu Sacit Okyay’dan da ders alır. Okulda Sırpça eğitim aldığı için iyi derecede Sırpça bilmektedir. Evdeyse Türkçe konuşur. Akademiden mezun olduktan sonra askere gider. Kültür Bakanlığı 1960’da Süleymaniye Kütüphanesi’ne eleman alımı için kadro açar. Emin Barın’ın tavsiyesiyle yeni kurulan restorasyon atölyesinde çalışmaya başlar ve Süleymaniye Kütüphanesi’nde 27 sene çalışır. Çalışmaya başladıktan kısa bir süre sonra Kırklareli’nde topçu olarak askerlik yapar. Askerden sonra kendi işini yapmayı düşünmektedir ancak teklif üzerine Süleymaniye Kütüphanesi’ne döner. Kütüphane müdürü vesilesiyle mesai arkadaşı Şeyma Hanım’la evlenir. 1969’da Portekiz hükümeti, Kültür Bakanlığı aracılığıyla kütüphanelerinde kitapları tamir edecek bir ekip ister. Emin Barın’la birlikte eserleri görmek için Lizbon’a giderler. 32 sene boyunca Lizbon’a düzenli olarak gider ve restorasyon çalışmaları yapar.

Kütüphaneden ayrıldıktan sonra üniversiteye döner. 2002 yılında yaş haddinden emekliye sevkedilir. Emekli olduktan sonra bir müddet ücretli olarak ders vermeye devam eder. İsmek’ten gelen teklif üzerine İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin meslek edindirme kurslarında ders vermeye başlar. 8 yıldır devam eden kurslar sayesinde her yaştan ve her meslekten insana cilt dersi verir. Küçükçekmece Belediyesi’nden ve Fatih Sultan Mehmet Üniversitesi’nden gelen teklifleri de kabul eder. Üniversitede Cilt Ana Sanat Dalı’nı kurar.

2000 yılında eşini kanserden kaybeder. 63 senedir klasik cilt yapmaktadır.